Oekraïne, dag 10

Althans als ik terugkijk is de eerste keer dat ik er iets over meld op 21 februari, dat was na de toespraak van Verhofstadt en Van Baalen.

Gister schreef ik nog dat het me verbaasde dat ik nog geen agressieve geluiden uit Turkije had gehoord, maar vandaag was daar dan de in Turkije wonende moslim Michael van der Galien van de Dagelijkse Standaard met de oproep aan de Navo om de derde wereldoorlog te beginnen:

De NAVO moet ingrijpen in Oekraïne

De Russische beer moet klein worden gehouden.

We hebben er direct belang bij om het hele land, maar zeker het westen van Oekraïne uit handen van Rusland te houden. Doen we dat niet, dan schuiven de Russische grenzen steeds verder op, wat ongetwijfeld zal leiden tot meer machtsovernames in het oosten van Europa, en dus meer dreiging voor ons.

Lees verder >>

Eeuh, behalve Wit-Rusland zijn er helemaal geen grenzen om te verschuiven in Oost-Europa. De EU-Navo staat bij Rusland aan de deur ondanks  allerlei toezeggingen in het verleden om niet verder oostwaarts uit te breiden. Anyways, het stuk wordt vermakelijk doch scherp gefileerd door de reageerders op DDS. Het lijkt wel of alleen trias politica daar nog stukken schrijft die de moeite waard zijn om te lezen. Na lang aandringen heeft van der Galien zich dan eindelijk definitief genesteld op mijn lijstje met auteurs die ik maar beter oversla.

Speciaal voor Michael om zijn geheugen wat op te frissen een kaartje, met jaartallen, van de uitbreiding van de NAVO:

wie schoof er ook al weer op, Michael?

Ach, ik ben gul vandaag, doe ik er ook nog een kaartje bij van de uitbreiding van de EU:

Weet je wat, doe ik er ook nog eentje bij met een tijdlijn:

Is het een beetje duidelijk nu waarom Rusland niet zo blij is?

Wie ook geen vriend is van het autoritaire Rusland van Poetin is Pomonieuws, maar die schrijft wel goede analyses:

Oorlog met de Russen: de vooruitzichten

Als je de kaart van Oekraine goed bekijkt, valt een ding op: de rivier de Dnjepr doorsnijdt het land van noord naar zuid en splijt het in twee delen, een oostelijk en een westelijk deel. Dit is tevens de natuurlijke cultuurgrens tussen het Europese en het Russische volksdeel.

Lees verder >>

Om dat te illustreren gebruik ik een iets ander kaartje dan Pomonieuws, omdat ik denk dat deze iets duidelijker is:

Of dat inderdaad helemaal de cultuurgrens is valt te betwijfelen, het lijkt mij logisch dat het volgende kaartje daar een betere indicatie voor geeft:Als Rusland zou oprukken tot de Djnepr nemen ze wel gelijk Kiev mee en zou West-Oekraïne een land zonder hoofdstad worden. Dat hadden ze in het verleden ook nooit nodig want hun hoofdstad was Wenen of Warschau of Berlijn. Brussel of van mijn part het hoofdkwartier van het IMF in New York zou wel weer eens wat anders zijn. Al snel zullen de West-Oekraïners dan weer wensen om horige of lijfeigene te zijn van een Russische Tsaar, maar dan is er geen weg terug meer.

Wie nog wel eens wat verstandigs schrijft op DDS is trias politica:

Democratie onder druk

dit zijn geen, ik herhaal, geen russische troepen. dit is een als militairen vermomd hulpkonvooi

De EU heeft Rusland uitgedaagd met betrekking tot Oekraïne, nog verergerd door het provocatieve en uiterst onverstandige optreden van het liberale duo Verhofstadt en Van Baalen (‘We have won!’). De EU zelf is intern sterk verdeeld over de aanpak van de eurocrisis en de desastreuze sociale gevolgen daarvan. En dan hebben we nog het beoogde vrijhandelsakkoord tussen de VS en de EU (TTIP), waarbij de macht van nationale parlementen verder uitgehold lijkt te worden. Is er reden om ons zorgen te maken?

Laten we eens beginnen met de dreigende escalatie in De Krim. In een goed en genuanceerd stuk wijst Weird Duk op de Russische strategische belangen in die regio. Zonder erkenning van die belangen is er geen vreedzame oplossing mogelijk, schreef Duk. Dat ben ik met hem eens. Er zal langs diplomatieke weg een oplossing moeten worden gevonden,

Lees verder >>

En dat stuk op TPO waar die link naar verwijst is inderdaad de moeite van het lezen waard.

Bij E.J. Bron staat een stuk dat de oorzaak legt bij een ‘geheime’ organisatie:

De verkrachting van de Oekraïne: de tweede fase gaat in

neo-nazi’s bij de protesten in oekraine

Sinds het uiteenvallen van de Sovjet-Unie in 1991 stonden leden van de paramilitaire UNA-UNSO achter iedere opstand tegen de invloed van Rusland. De rode draad in al hun gewelddadige campagnes is altijd hun vijandige houding tegenover Rusland. De organisatie maakt volgens oudgediende Amerikaanse bronnen van de geheime dienst deel uit van een geheime “Gladio”-organisatie en niet van de nationalistische Oekraïense groep zoals deze wordt voorgesteld in de westerse media.

Volgens informatie van deze bronnen was UNA-UNSO (officieel bevestigd) betrokken bij de gebeurtenissen in Litouwen in de winter van 1991, bij de Sovjet-Russische Cout d´État in de zomer van 1991, bij de oorlog voor de Republiek Transnistrië in 1992, bij de tegen Moskou gerichte Abchazië-oorlog in 1993, bij de oorlog in Tsjetsjenië, bij de door de VS georganiseerde Kosovo-campagne tegen Servië en bij de oorlog in 2008 in Georgië. Volgens deze berichten waren paramilitaire krachten van de UNA-UNSO betrokken bij iedere smerige oorlog van de NAVO in de tijd van de Koude Oorlog, en wel in het belang van de NAVO. “Deze mensen zijn de gevaarlijke huurlingen, die overal op de wereld ingezet worden om de smerige oorlogen van de NAVO te leiden en deze Rusland in de schoenen te schuiven, want deze groep doet zich voor als Russische speciale eenheden. DAT ZIJN DE ´BAD GUYS´, vergeet de nationalisten, die alleen maar raamdecoratie zijn, dit hier zijn de mannen achter de scherpschutteraanvallen”, benadrukken deze bronnen.

Lees verder >>

Nou dat is een leuk palet aan meningen. Zeg het maar. Het vrije Westen; VS-EU-NAVO-IMF-GLADIO (ach ja, waarom ook niet) versus Poetin-Rusland.

Ik vind het geen keuze. Juni 2005 heb ik gekozen. NEE heb ik gestemd. En mijn stem is verscheurd, weggegooid, vertrapt, weggehoond, belachelijk gemaakt, met voeten getreden. Sindsdien leef ik onder bezetting van de EUSSR. Die ene letter verschil kan me helemaal niks meer bommen. Stemmen in dit land is theater, een toneelstukje om u zoet te houden en mocht u onverhoopt ongewenst stemmen dan wordt uw biljet net zo makkelijk door de shredder gehaald, want protest volgt er toch niet op.

Categorie archief: Oekraïne >>